[Rei Itoochi]

-Będzie ok. Jem może ci pomóc z mocą - Rzuciłem.

[Charlotte Gray]

- Ale ja nie chcę tej cholernej mocy - warknęłam machając ręką, co było złym pomysłem bo kroplówka przeleciała przez salę i zderzyła się ze ścianą przed nami. - Przepraszam - wyszeptałam i spróbowałam magią naprawić bałagan, lecz ręce mi się trzęsły od wspomnień mojej siostry lecącej przez kuchnię i krwi.

[Rei Itoochi]

Nie wiem czemu, ale przytuliłem ją, starając się opanować jej drżenie.
-Dasz radę. Nie używaj tej mocy.-poprosiłem.

[Charlotte Gray]

Bezwstydnie wtuliłam się w Willa i zacisnęłam powieki próbując powstrzymać wspomnienia.
- Boję się - wyszeptałam.

[Rei Itoochi]

-Dasz radę. Każdy walczy z jakimś problemem. Nie jesteś sama-pogładziłem ją po włosach. Czułem się tak, jakbym pocieszał młodszą siostrę.

[Charlotte Gray]

Delikatnie odsunęłam się od niego by spojrzeć mu w oczy.
- Jesteś strażnikiem prawda ? - zapytałam mierząc go badawczym wzrokiem.

[Rei Itoochi]

-Tak-zmarszczyłem brwi, wpatrując się w dziewczynę.

[Charlotte Gray]

- No jasne - zaśmiałam się bez wesołości. - Jesteś strasznie opiekuńczy - dodałam ciszej. - Nawet jeśli nie musisz, normalny strażnik pilnowałby tylko swojego przydziału, że się tak wyrażę, ale ty jesteś wychowany tak że chcesz uratować cały świat - powiedziałam cicho odwzajemniając jego spojrzenie. - Nie mówię, że to źle. Wręcz przeciwnie - dodałam szybko i straciłam watek. - Z tego wszystkiego zapomniałam co chciałam ci powiedzieć - znowu się zaśmiałam, ale trochę weselej.

[Rei Itoochi]

Pokręciłem z rozbawieniem głową. -Miałem ostre wychowanie, ale nie złamali mnie. Nie przestrzegam zasad-wyjaśniłem, przeczesując ręką czarne włosy.

[Charlotte Gray]

- I na takiego wyglądasz -powiedziałam z lekkim uśmiechem. - Ja... nie pamiętam jak mnie wychowywali i kto, ale chyba nie było aż tak źle - dodałam ciszej. Czemu się przed nim zwierzasz? pomyślałam.

[Rei Itoochi]

-Widać że dość długo z nikim szczerze nie rozmawiałaś-uśmiechnąłem się lekko.- Jak chcesz to zawsze możesz do mnie przyjść.-puściłem jej oczko. Sprawdziłem stan wampirzycy.-Powinno być już dobrze, możesz iść-rzuciłem.

[Glivia True]

-Ok...- przewróciłam oczami i wstałam z łóżka. Zaczęłam iść w stronę wyjścia, gdy nagle zasłabłam. Upadłam. Zamknęłam oczy. Zemdlałam.

[Rei Itoochi]

Podbiegłem.
-Cholera! Teraz to na serio nie wiem co jej jest!-warknąłem ze złością. Wyjąłem telefon i napisałem SMS'a do Jema.

[Yano Mahiro]

-Nic ci nie jest?!-wydyszałem, wpadając do szpitala. -Mam nadzieję, że to nie żart, Williamie, bo jeszcze nigdy tak szybko nie biegł..-ogarnąłem wzrokiem sytuację i od razu wiedziałem, że sprawa jest poważna. -Co się dzieje?-spojrzałem zaniepokojony na chłopaka.

[Rei Itoochi]

-Znalazłem ją przy jeziorze i dałem jej odtrutkę na wodę, ale nie wiem co jej jest-rzuciłem.